Cybille Latour uit Utrecht is de winnaar van de Ab Harrewijn Prijs 2025 voor haar initiatief om te leren koken met beperkte middelen. De jury maakte dit bekend tijdens een bijeenkomst op 10 mei in de Pauluskerk in Rotterdam. De prijs bestaat uit een kunstwerk en een bedrag van 5.000 euro.

Cybille Latour leert vrouwen hoe ze zelf kunnen zaaien en oogsten, en leert ze hoe ze met weinig geld toch een gezonde maaltijd kunnen maken. Vanuit eigen ervaring weet Cybille hoe moeilijk het kan zijn de eindjes aan elkaar te knopen. Het juryrapport: “De jury van de Ab Harrewijn Prijs beloont dit jaar een initiatief dat zich kenmerkt door originaliteit en doorzettingsvermogen. De prijs gaat naar een vrouw die haar eigen ervaring met armoede heeft omgezet in kracht en zelfs de stap naar ondernemerschap heeft durven zetten.”

De overige vier genomineerden, die ieder 1.500 euro krijgen, waren:

• Debora van der Klei van Stichting Debsters in Dordrecht zet zich in voor een grote groep minima: kinderverjaardagen, geboorten, een winkel om gratis te winkelen, enzovoort.
• Carin en Jos Otten zetten zich via Stichting Jurojin activistisch in voor de meest kwetsbare inwoners van de gemeente Vlissingen.
• Sandra Zimmerman van Kledingbank Lombardijen (Rotterdam). Sandra’s eigen verleden als slachtoffer van huiselijk geweld heeft haar gemotiveerd om zelf het heft in handen te nemen.
• Tamara Westheim van Stichting 1 Klein Gebaar uit Blerick. De stichting ondersteunt gezinnen, senioren, zwerfjongeren en andere huishoudens van Groot Venlo tot Roermond e.o. die het financieel niet redden.

Video’s genomineerden

Het juryrapport

Twee weken geleden was in het nieuws dat de traditionele lintjesregen op Koningsdag elk jaar wordt gedomineerd door ‘witte mannen’. Andere groepen blijven ondergewaardeerd. Gelukkig zien we dat vooroordeel bij de genomineerden van de Ab Harrewijn Prijs helemaal niet. Hier ligt het accent juist andersom en zijn het al meerdere jaren de kracht- en prachtvrouwen die in de lijst van nominaties schitteren.

Vijf vrijwilligers die zich inzetten voor vluchtelingen hadden overigens helemaal geen lintje gekregen, als het aan minister Faber had gelegen. Het effect daarvan was een hausse aan aanmeldingen bij Vluchtelingenwerk. Ook dat is hoopgevend. Er gaat misschien veel fout in Nederland, maar er zijn nog altijd veel mensen die opstaan tegen onrecht en zelf de handen uit de mouwen steken. Om met Ab zelf te spreken: “Dat Nederland nog een beetje marcheert komt omdat er zoveel aardige mensen wonen.”

Want nodig zijn ze, de initiatiefnemers zoals we die vanmiddag gezien hebben, de mensen die niet wegkijken. In onze zogeheten welvarende samenleving zijn er kinderen in de knel, burgers die hun weg in onze complexe bureaucratie totaal kwijt zijn en huishoudens die draaien op goedkoop en ongezond eten. De initiatiefnemers hebben vaak eigen ervaringen uit een periode in hun leven dat het minder ging, en verklaren in een nieuwe fase ‘geven en doen’ tot motto.

Vanmiddag zagen we vijf prachtige video’s en interviews met mooie mensen met initiatieven die zich niet neerleggen bij armoede en problemen, maar in actie komen, er echt toe doen. En dan te bedenken dat we nog heel veel meer voordrachten uit den lande kregen die ook een nominatie waard waren geweest. Als jury vinden we dit een prachtgezelschap, uit alle hoeken van het land. Allemaal verdienen ze het om winnaar te zijn. Dat is eigenlijk altijd zo. Daarom zorgen we ook dat niemand met lege handen naar huis gaat. Iedereen krijgt een geldbedrag om in hun initiatief te investeren. Maar uiteindelijk hebben we onszelf wel verplicht om een winnaar aan te wijzen. Er zijn weinig jaren geweest waarin we zoveel discussie nodig hadden.

We hebben gelet op: spontaniteit, authenticiteit, handelen en verantwoordelijkheid nemen. En we hebben gekeken naar de parallellen uit het filmpje van hem dat we net zagen, waarin Ab vertelt over ‘je omhoog worstelen en daarmee vanzelf begrip krijgen voor de mensen die daar ook moeite mee hebben’.

Het is 23e keer dat we prijs uitreiken. Na zoveel jaren ga je wel eens nadenken over de toekomst en de toegevoegde waarde van de prijs. En dan zien we dat we wat te bieden hebben. De o zo broodnodige erkenning voor de initiatiefnemers die hier zitten en met hun eigen project ook wel eens moedeloos worden in onze overgeorganiseerde samenleving. Een nominatie voor de Ab Harrewijnprijs is dan een oprecht en verdiend compliment met een financieel steuntje in de rug dat goed doet.

Ook bij onze donateurs merken we het bestaansrecht van onze stichting. Onze particuliere giften namen toe met de motivatie dat het geld rechtstreeks terecht komt op de juiste plek. We voelen de verantwoordelijkheid.

De jury van de Ab Harrewijn Prijs beloont dit jaar een initiatief dat zich kenmerkt door originaliteit en doorzettingsvermogen. De prijs gaat naar een vrouw die haar eigen ervaring met armoede heeft omgezet in kracht en zelfs de stap naar ondernemerschap heeft durven zetten. De Ab Harrewijn Prijs 2025 gaat naar Cybille Latour.

Lezing

De jaarlijkse lezing werd verzorgd door Esmah Lahlah, die namens GroenLinks in de Tweede Kamer een vergelijkbare portefeuille heeft als Ab Harrewijn ooit. De volledige lezing is beschikbaar als pdf. Een quote:

Als ik sommige collega’s in de Twee Kamer hoor, lijkt het alsof de realiteit van alle dag maar niet wil doordringen in de beleidswereld van Den Haag. Maar iedere vrijdag, als de Tweede Kamer niet vergadert, ga ik het land in op werkbezoek en dan ontmoet ik mensen die leven van week tot week.

Ouders die hun kind moeten uitleggen waarom er geen cadeautje is op hun verjaardag. Mensen die hun sociale contacten op een laag pitje zetten omdat ze weten dat áls ze toch op bezoek gaan, ze mensen terug moeten uitnodigen. En dat niet kunnen betalen. Ik ontmoet jongeren met torenhoge schulden, vaak eerst een eenvoudige schuld die door administratie- en boetenkosten totaal onnodig ontsporen. Ik ontmoet mensen in de bijstand die gekort worden, omdat ze een keer boodschappen kregen van hun moeder. Laatst nog een jonge vrouw die op haar bijstandsuitkering werd gekort, omdat ze een tijdje opgenomen moest worden in een zorginstelling. Een jonge vrouw die moest kiezen tussen haar gezondheid en de huur betalen.

Dus beste mensen: nee, we doen niet genoeg tegen armoede in Nederland.

Foto’s van de uitreiking

[ dit bericht wordt nog aangevuld ]